chain across the Golden Horn
which was used to defend Constantinople during the last Ottoman siege by Sultan Mehmed II. The ruins of the citadel and surrounding walls still exist, though the mosque, most of the towers, and other structures are gone. Yoros Castle and the village of Anadolu Kavağı are a popular day trip from Istanbul. Normally, the site is not supervised and visitors are free to climb all over the ancient walls. However, there are currently archaeological excavations going on and visitors are unable to enter the castle. The military importance of the site cannot be overstated. In fact, much of the area surrounding Yoros Castle is today in the hands of the Turkish military, who have closed off areas to visitors.
The villagers of Anadolu Kavağı historically depended mostly on fishing for income, but it appears some may have acted as 'wreckers'. Turkish rumors report that they would light fires in order to disorient ships and ground them in the narrow straits, seizing their goods. Conversely, many claim that Anadolu Kavağı was also used as a shelter for trade ships against storms, where it is recorded even up to three hundred ships were serviced at a time.
Upon Sultan Mehmed II’s conquest
of Constantinople in 1453, the presence of the Genoese at such a
strategic location posed a threat to the new Ottoman capital. Within a
few years, Sultan Mehmed drove the Genoese out. He then fortified the
walls, and constructed a customs office, quarantine, and check point, as
well as placing a garrison of troops there. Bayezid II (1481–1512)
later added a mosque within the castle walls. Murad IV (1623–1640)
refortified Anadolu Kavağı to defend against the fleet. Under Osman III
(1754–1757), Yoros Castle was once again refortified. Later, in 1783
Abdülhamid I added more watchtowers. After this period, it gradually
fell into disrepair. By the time of the Turkish Republic, the castle was
no longer used. It is a Byzantine ruined castle at the confluence of the Bosphorus and the Black Sea, to the north of Joshua's Hill, in Istanbul, Turkey. It is also commonly referred to as the Genoese Castle, due to Genoa’s possession of it in the mid-15th century.
Doğu Roma zamanından kalma Kalenin kapladığı alan İstanbul çevresindeki diğer bütün kalelerin kapladığı alandan çok daha büyüktür. İç kesimdeki kulelerin bazıları hâlâ iyi durumdadır ve duvarlarda Yunanca yazıtlar göze çarpar. Asya'dan gelen ve Karadeniz üzerinden Akdeniz'e ve Batı Avrupa kıyılarına ulaşan ticaret yolunu, 13. yy.'dan 15.yy.'ın ortalarına kadar ellerinde tutmaya çalışan Cenovalıların birkaç yerde gemilerine sığınak olmak üzere koloniler kurdukları bilinir. Bunlardan bir tanesi Kırım'da, Kefe'de, bir diğeri Anadolu kıyısında Amasra'da, en büyük ve önemlisi ise İstanbul'un karşısında Haliç girişinde, Galata'da idi. Ancak Cenovalılar veya halk dilinde söylendiği gibi Cenevizler, ticaretten başka bir şey düşünmeyen ve yapıcı olmayan bir topluluktu. Bizans'ın en zayıfladığı son yıllarda çok kısa bir süre için bu kaleyi de ele geçirmiş olabilirler. Fakat kalenin esas yapımı Bizans işidir.
Kalenin en yukarı kısmında, heybetli yarım yuvarlak iki burcun arasında, arkadaki araziye açılan bir kapısı vardır. Bu burçların dışarı bakan yüzlerinde işlenmiş salip ve bunun kolları arasında grek yazısı ile Hz. İsa'nın sıfatını ve adını belirten harfler görülür. Aynı girişin iç tarafında ise, yine mermer üzerine işlenmiş bir levha üzerinde takım grek harfleri vardır ki, bunlar ''despot Manuel'in unvan ve adını monogram halindeki harflerle belirtmektedir.
Türk ile
rleyişi
sırasında kale fethedilmiş ve buraya bir Osmanlı kuvveti yerleşmiştir.
14. yüzyılın başlarında, 1305'te kale, Şile Kalesi ile birlikte
Türklerin eline geçmiş, ancak fazla bir süre elde tutulamamıştır.
1348'den itibaren de, Karadeniz ticaret yolu hakimiyetine sahip bulunan
Cenevizliler buraya hakim olurlar. Fakat 14. yüzyılın sonlarında,
Boğaziçi'nin Anadolu yakasına tamamen hakim olan Osmanlılar tarafından
tekrar fethedilmiştir. Bilindiği kadarıyla, kalenin içinde yerleşen garnizon ve Türkler için evler yapıldığı gibi, bir de II. Bayezid zamanında cami ile hamam inşa edilmiştir. Bugün bunlardan hiçbir iz yoktur. Kalenin bir duvarının aşağıda boğaz kıyısına kadar indiği anlaşılıyor. En yukarı kısımda ise, bu bölümü ayıran 3 burçlu bir perde duvarı vardır.
Ermeni yazar P. Ğ. İnciciyan, 18. yüzyılın sonları, 19. yüzyılın başlarında Yoros Kalesi içinde 25 evlik bir Türk mahallesi bulunduğunu, ayrıca muhafız olarak bir dizdar idaresinde 20 kişilik bir müfrezenin de burada kaldığını bildiriyor. Yoros Kalesi, 19. yüzyılda bir kez daha terk edildi.
Evliya Çelebi ise verdiği bilgilerde kavak kasabasının içinde siyah renkli olan kalenin Yıldırım Han tarafından fethedildiği, Fatih Sultan Mehmed tarafından tamir edilip içine asker konduğu, çevresinin 200 adım ve dört bir yanının kestane ormanı kaplı olduğundan söz ediliyor.
Sarıyer'in tam karşı kıyısında bulunan kale sunduğu muhteşem Karadeniz ve Boğaz manzarasıyla ziyaretçilerini adeta büyülüyor.
Doğudan batıya, 500 metre kadar bir uzunluğu olan Yoros Kalesi, Karadeniz'e paralel olarak araziye yerleşir. Kalenin genişliği 60 - 130 metre arasında değişir. Bu tahkimat, Boğaz tarafında olanı daha alçak iki tepenin üstünü kaplar. Kalenin en güçlü kısmı, yüksek tepenin, doğuya, yani Anadolu'ya bakan tarafıdır. Bu da Yoros Kalesi'nin, Boğaz girişini kontrol etmek kadar, kara tarafından gelecek bir tehlikeyi karşılamak üzere düşünüldüğünü gösteriyor.
Žiadne komentáre:
Zverejnenie komentára